Apotemnofilia jest niezwykłym i rzadkim zaburzeniem psychicznym, w którym osoby mają silne pragnienie amputacji jednej lub więcej zdrowych kończyn. Osoby z tym schorzeniem często zgłaszają uczucie, że czegoś im brakuje, że kończyna nie należy do nich lub po prostu nie pasuje do ich ciała.
Czym jest apotemnofilia
Apotemnofilia jest niezwykle rzadkim zaburzeniem psychicznym, które wiąże się z silną, uporczywą chęcią amputacji własnej kończyny. Jest klasyfikowane jako zaburzenie tożsamości integralności ciała (BIID) i może być związane z cierpieniem psychicznym i niepełnosprawnością. Ludzie, którzy cierpią na tę przypadłość, mają przytłaczające poczucie niekompletności lub nieprawidłowości w odniesieniu do obecności swoich kończyn, wierząc, że czuliby się bardziej kompletni, gdyby usunięto pewne części.
Przyczyny apotemnofilii
Wciąż nie jest w pełni zrozumiałe, dlaczego u niektórych osób rozwija się apotemnofilia. Badania sugerują, że może to być związane z neurologicznymi różnicami w sposobie, w jaki ludzie postrzegają swoje ciała w stosunku do otaczającej ich przestrzeni. Kluczowe w powstawaniu zaburzenia mogą być również czynniki neurobiologiczne, takie jak nieprawidłowości w mózgu lub uszkodzenia spowodowane epizodami udaropodobnymi podczas wczesnego rozwoju dziecka. Inne możliwe przyczyny obejmują wpływy kulturowe. Zwłaszcza gdy występuje częsty kontakt z osobami po amputacjach we wczesnym wieku. Może to doprowadzić osobę o pewnych cechach osobowości do rozwinięcia uczuć i pragnień w kierunku samoamputacji w późniejszym życiu. Przeprowadzono natomiast badania wskazujące, że uraz psychiczny doznany w dzieciństwie może odgrywać rolę w rozwoju apotemnofobii (lęku związanego z utratą kończyn).
Leczenie apotemnofilii
Najczęstszą formą leczenia osób cierpiących na apotemnofilię jest psychoterapia. Koncentruje się na pomaganiu jednostkom w zrozumieniu i radzeniu sobie z ich objawami za pomocą technik poznawczo-behawioralnych, takich jak przeformułowanie myśli lub rozwijanie umiejętności radzenia sobie z intensywnymi uczuciami dotyczącymi dotkniętej chorobą kończyny. Ponadto można przepisać leki przeciwdepresyjne, aby zmniejszyć wszelkie współwystępujące objawy. Amputację chirurgiczną należy rozważać tylko wtedy, gdy zawiodły wszystkie inne metody leczenia.
Względy etyczne muszą zawsze mieć pierwszeństwo przed życzeniami pacjenta, ponieważ operacja amputacji ma nieodwracalny charakter. Apotemnofilia niesie ryzyko związane z procedurami samoamputacji wykonywanymi poza środowiskiem medycznym.