Bilokacja

Bilokacja to zjawisko, w którym dana osoba ma zdolność pojawienia się w dwóch miejscach jednocześnie. Osiągają ją wielcy przywódcy i przewodnicy duchowi, wielcy jogini, osoby o wysokim stopniu rozwoju duchowego.

Pierwsze wiarygodne informacje na temat bilokacji pochodzą z XVI wieku, choć istnieją także wcześniejsze relacje. Omawiając to zjawisko, dobrze jest wspomnieć również o OOBE, czyli wyjściu z ciała i doświadczeń poza nim, jak również teleportacji. Te zjawiska są zbliżone i łączą się. Bilokacja jest opisywana w między innymi w historii chrześcijaństwa, gdzie niektórzy święci, jak np. św. Ojciec Pio czy św. Franciszek z Paoli, mieli być zdolni do bycia w dwóch miejscach naraz. Bilokacja nie jest jednak przypisana jedynie do konkretnej religii.

Przykłady bilokacji:

  • Święty Ojciec Pio – Znany włoski kapucyn z XX wieku, według licznych świadectw, miał zdolność bilokacji, co oznaczało, że mógł przebywać fizycznie w swoim klasztorze, a jednocześnie pojawiać się w innych miejscach.
  • Święty Antoni z Padwy – W tradycji chrześcijańskiej również przypisuje się mu bilokację, gdy miał się pojawić na dwóch zgromadzeniach jednocześnie.
  • Marcin de Porres – Pracował wśród ubogich w Peru, lecz w tym samym czasie był widywany we Francji, w Chinach, na Manili, na Filipinach.
  • Święta Katarzyna ze Sieny – Była mistyczką i doktorem Kościoła, której przypisywano liczne nadprzyrodzone doświadczenia, w tym bilokację. Istnieją relacje o jej obecności w miejscach, gdzie fizycznie nie mogła się znajdować, na przykład u osób umierających, którym miała pomagać w przejściu na drugą stronę.
  • Święty Alfons Liguori – Założyciel redemptorystów. W jednym z najsłynniejszych przypadków miał przebywać na audiencji u papieża Klemensa XIV w Rzymie, jednocześnie będąc w odległym klasztorze w Arienzo.
  • Święty Antoni z Padwy – Święty Antoni z Padwy, znany głównie jako patron rzeczy zaginionych, miał również zdolność bilokacji. Jedna z legend mówi, że podczas głoszenia kazania w Limoges we Francji, równocześnie pojawił się w rodzinnym klasztorze, aby odczytać modlitwy z brewiarza.
  • Święta Maria z Agredy – Znana z napisania “Mistycznego Miasta Bożego”, Maria z Agredy była hiszpańską mistyczką, której przypisywano bilokację do Nowego Świata. Mimo że nigdy nie opuściła Hiszpanii, miała pojawiać się wśród rdzennych mieszkańców dzisiejszego Teksasu, nawracając ich na chrześcijaństwo.

Jak działa bilokacja

Osoby, które posiadają zdolność samodzielnego opuszczania ciała lub wypracowały tę umiejętność poprzez lata praktyki, twierdzą, że mimo iż ich ciało pozostaje w spoczynku, potrafią z niego wyjść, obserwować otoczenie i komunikować się z innymi ludźmi. Jeśli dodatkowo są w stanie przemieszczać się do dowolnie wybranego miejsca, mamy do czynienia także z teleportacją. Taka podróż duszy nazywana jest wędrówką astralną.

Przy bilokacji dochodzi do podziału świadomości. Jedna jej część pozostaje w ciele fizycznym, podczas gdy druga zostaje wysłana w inne miejsce i jest widoczna dla innych osób. Z taką projekcją można rozmawiać, dotykać jej, a ona sama może wpływać na przedmioty i wydarzenia. Taka postać jest określana mianem sobowtóra bilokacyjnego, fantomu lub fluidalu. Czasem wygląda jak zjawa, choć często trudno ją odróżnić od żywej osoby. Różni się jedynie tym, że nagle i bez śladu znika. Nie jest też psychicznie zależna od prawdziwej osoby – działa autonomicznie. Zdarzają się też przypadki wielolokacji, kiedy jedna osoba jest widziana jednocześnie w kilku miejscach. Mniej spektakularne formy tej zdolności to widzenie na odległość lub doświadczenie poza czasem.