Koncepcja uczenia się języków obcych zakodowana w naszych genach nie od dziś jest przedmiotem dyskusji. Czy geny wpływają na zdolność uczenia się języków? Chociaż nie ma ostatecznej odpowiedzi, badania sugerują, że czynniki genetyczne mogą odgrywać rolę w tym, jak szybko i łatwo przyswajamy nowe języki.
Rola genetyki w nauce języków
Niektóre osoby posiadają wrodzoną zdolność do przyswajania języka ze względu na odziedziczone cechy genetyczne. Naukowcy zidentyfikowali pewne odmiany genów związane z wyższymi poziomami pojemności pamięci roboczej. Jest to kluczowy czynnik skutecznej nauki języków obcych u dorosłych, którzy mówią płynnie wieloma językami, w porównaniu z tymi, którzy tego nie robią. Ponadto badania sugerują, że genetyka może być powiązana z poziomem biegłości osiąganym przez uczących się po nauce drugiego lub trzeciego języka. Wskazuje to, że ze względu na unikalny skład genetyczny niektórzy ludzie mają predyspozycje do lepszych możliwości w opanowaniu nowych języków niż inni.
Geny a zaburzenia przyswajania języka
Badania wykazały, że osoby z określonymi odmianami genów mogą być bardziej narażone na rozwój pewnych typów zaburzeń mowy lub języka niż osoby bez tych odmian. Na przykład mutacje w FOXP2 mogą prowadzić do poważnych trudności z gramatyką i składnią, a także problemów z poprawnym tworzeniem niektórych słów. Podobnie mutacje w CNTNAP2 zostały powiązane z upośledzonymi zdolnościami przetwarzania fonologicznego (zdolność do przetwarzania dźwięków w wypowiadanych słowach).
Czynniki środowiskowe a nauka języka
Chociaż odkrycia te sugerują komponent genetyczny, jeśli chodzi o rozwój pewnych aspektów mowy i zdolności językowych, niekoniecznie oznaczają, że ogólna zdolność do rozumienia lub używania języków jest z góry określona przez samą genetykę. Czynniki środowiskowe, takie jak ekspozycja i możliwości edukacyjne, mogą również wpływać na to, jak dobrze ktoś mówi lub rozumie określony język. Badania sugerują, że na rozwój języka składają się elementy genetyczne, środowisko i doświadczenie.
Elementy wpływające na naukę języka
Z dotychczasowych badań jasno wynika, że zarówno natura (genetyka), jak i wychowanie (wpływy środowiskowe) odgrywają kluczową rolę, jeśli chodzi o możliwości osiągnięcia biegłości w mówieniu różnymi językami. Obecne dowody wskazują na wpływy biologiczne odgrywające istotną rolę w określaniu, jak skutecznie nabywa się inny język poza ojczystym. W związku z tym wydaje się prawdopodobne, że podczas gdy środowisko i poświęcenie zawsze pozostaną ważnymi czynnikami przy próbie nauki języka obcego, genetyka również może znacząco przyczynić się do sukcesu.